SÜRGÜN
Dokunuşlarınla dağılan yanlarımı düzeltiyor,
Işıyan bakışlarınla iyileştiriyorsun
Ellerin merhametin memleketidir
Avuçlarına sığınan yarsız yurtsuz mülteciyim
Ruhum vücudunda yatıya kalsın
Üşüyorum, beni ellerinin dışında bırakma ey sevgili
Yanından ayrılınca öğrendim kendime giden yolu
Adım isminde anlamını buldu
Aç ömrünün kapılarını
Astığın yüzünü idam sehpasından indirmeye geldim