NEFi’YE NAZİRE! ŞİİR
"Gökten nazire indi ’Siham-ı Kaza’sına
Nef’i diliye uğradı Hakk’ın belasına"
Padişahım, günahtı; o söz neyine battı
Onun acı ölümü yüreğimi kanattı.
Şahım sana sözüm yok, sözüm meclis dışarı
Sizi şöyle görünce oldum böyle haşarı:
Almışlar ellerine re’ylerini ulusun
Öteki olanlar da ulusun da ulusun!
Cebi delik idiler şimdi giyer Paris’ten
Hala da doymamış ya re’y istiyorlar bizden
Binalar dikiliyor dışı çağın gereği
İçine girin bakın çürük bütün direği
Teğetine inandık vatandaş oldu yamuk
Koltuk isteme kardeş, olamazsan dalkavuk
Ellerinde diploma cinsi ilkokul lise
Serilmişler koltuğa yer seçiyorlar bize.
Doktor, öğretmen ne ki onlar sanki canavar!
Böyle devam edersek daha çok çekecek var!
Ben söylerim mizansız etraf dinler izansız,
Hoşuna gitmeyenler beni eder imansız.
Kapınız sizin olsun, biz geçmeyiz eşikten
Kandıracaklarınız, yeni inmiş beşikten!
Ye kürküm ye, ye kürküm, tıksırıncaya kadar tıkın
Uyandık o gafletten şimdi başlıyor akın!
Yeni kart icat oldu adı da "icramatik"
Cepte para kalmadı, kurtar ey Bankamatik.
Saç sakallar uzamış alamıyoz(!) permatik
Vatandaşın bu hali bundan böyle dramatik!
Şahım sana sözüm yok, çırakların çok mahir(!)
Yaşamı zehrettiler, sizin de olsun zehir!
Ey Dadaş Şair Üstad, sözde pervamız olmaz
Korkaklardan olursak vatan bahtiyar olmaz!
Dilim, dikenlerini savurdu birer birer
Biri ondan kaçarken, birilerine girer!
Ben özendim Nefi’ye, atın köprüden beni,
Siz Müslüman iseniz çıkarın dinden beni!